Podcast (Odcinek 14) – Z ostatnim pożegnaniem – jak napisać tekst na szarfie pogrzebowej? Opublikowany 4 kwietnia 2020 przez Kuba Sosnowski W ostatnich miesiącach brałem udział w kilku uroczystościach pogrzebowych. Czy warto zdecydować się na kremację zwłok? Na pewno jest to rozwiązanie najbardziej ekologiczne i bezpieczne. Kremacja jest przeprowadzana w temperaturze 800-1000 ⁰C, a spopielone ciało nie wydziela I przyszło mi pożegnać Cię na zawsze, składając mój gorący pocałunek na Twych zimnych wargach. Moje łzy, niczym kryształki lodu pokulały się po Twoich policzkach. Zabierz je proszę ze sobą. Zabierz też ten ból tęsknoty. Zabierz mnie ze sobą…. . mowa pożegnalna na pogrzeb dla ukochanej kobiety. Co ważne, ksiądz również nie może odmówić pogrzebu na gruncie prawa powszechnie obowiązującego, jednak może odmówić udziału w ceremonii. Samego pochówku jednak zabronić nie może. Za pochówek świecki na cmentarzu parafialnym mogą być odpowiedzialni: małżonkowie, krewni wstępni i zstępni, krewni boczni do 4 stopnia Warto poprosić bliską osobę, aby nas zastąpiła, gdyby taka sytuacja miała miejsce. bezpośrednio do osoby zmarłej, np.: czy mowa ma być pewnym rodzajem wspomnienia i zwracać się będziesz do ogółu: "kochani", "pogrążona w żałobie rodzino", "drodzy żałobnicy". Wszystko zależy w tym przypadku od tego w jak bliskich relacjach Co Napisać Na Wieńcu Pogrzebowym. Tym, co je łączy, jest za każdym razem pragnienie wyrażenia głębokiego szacunku oraz żalu po stracie kogoś, kogo znaliśmy jako bliską i cenioną osobę. W sposób symboliczny to nasze. Polski tekst piosenki: NIM ŚWIT OBUDZI NOC. Nim świt obudzi noc dotykiem ciepłych mgieł, Nim dzień ożywi świat, Panie, przyjdź. wołam, przyjdź. Uciesz mój wzrok spokojem jasnych barw. Nim mnie zachwyci kwiat, Ty przyjdź. Choć chcę wciąż dalej iść, niewiele mogę ja, Więc znów podnoszę głos, Panie, przyjdź, wołam, przyjdź. Długoletniemu Pracownikowi – Dyrekcja i Pracownicy (Nazwa Instytucji) Mamie Naszego Kolegi – Koleżanki i Koledzy z (Nazwa Instytucji) Przykłady napisów, jakie można zamieścic na szarfie pogrzebowej. Mogą Państwo skorzystać z przykładów lub zaproponować własny tekst. OSTATNIE POŻEGNANIE: WZORY NAPISÓW NA SZARFĘ POGRZEBOWĄ - CO NAPISAĆ NA SZARFIE POGRZEBOWEJ. szarfa pogrzebowa - napis - najpopularniejsze wzory. Jak napisać Brak produktów w koszyku. Kwiaty na pożegnanie · Warszawa Blog z kwiatami pogrzebowymi. Strona główna » Blog » Blog Eew1WhI. Wróć do listy porad Gdy otrzymujemy wiadomość o czyjej śmierci i pogrzebie zaczynamy się zastanawiać, jak godnie uczcić Zmarłą Osobę. Jeśli wybieramy się na uroczystość pogrzebową staramy się tak do niej jak najlepiej przygotować. O całokształt ceremonii zadba z pewnością najbliższa Rodzina. My zaś powinniśmy uczynić wszystko, aby zadbać o detale pogrzebowe, których jest także niemało. Przechodząc alejkami cmentarza w celu odwiedzin grobów przyjaciół i znajomych, bardzo często mamy okazję zobaczyć świeże groby, ozdobione mnóstwem bukietów kwiatów. Wiele z tych bukietów zdobią szarfy pogrzebowe z odpowiednio dobranym napisem. Powinien on - przy całej zwięzłości - oddawać emocje towarzyszące tej smutnej chwili. Gdy więc zamawiamy wiązankę pogrzebową chcąc lub potrzebując wziąć udział w ostatnim pożegnaniu zmarłego, nieraz zastanawiamy się, jak powinna brzmieć dedykacja na szarfę pogrzebową. Oto kilka najczęściej spotykanych przykładów. Uniwersalny napis na szarfach wieńców pogrzebowych Ostatnie pożegnanie - to najbardziej popularny napis na szarfę pogrzebową, który pojawia się na różnego rodzaju małych jak i dużych wiązankach. Te dwa słowa zazwyczaj wybierają znajomi, współpracownicy czy sąsiedzi osoby zmarłej. Tego rodzaju napis jest formalny, a choć nie niesie ze sobą żadnego osobistego przesłania, jednak na pewno wyraża szacunek i smutek. Może on zostać wykonany na szarfie dużej wiązanki lub całkiem małego bukietu. Napis ten jest bardzo uniwersalny, dlatego też spotykamy go najczęściej. Pośród różnego rodzaju napisów bezosobowych, na szarfie pogrzebowej mogą pojawić się także napisy w innej formie - choćby takie, jak "z wyrazami głębokiego smutku", "z żalem żegnamy", "w ostatniej drodze" itp. Napisy na wieniec pogrzebowy dla członka rodziny, przyjaciela Rodzina zmarłego najczęściej decyduje się na napis na wieńcu pogrzebowym, który niesie ze sobą już znacznie bardziej osobiste akcenty. Może on brzmieć w następujący sposób: "Kochanego dziadka/ojca/brata/ przyjaciela żegna.....," "ukochaną ciocię/mamę, babcię żegnają...." itp. Taki bądź podobny napis na szarfę pogrzebową wyraża bezpośrednią bliskość oraz uczucie, jakie żywiło się - i nadal żywi - dla osoby zmarłej. Pojawia się najczęściej na dużych wiązankach czy też wieńcach wybieranych przez krewnych i przyjaciół, stanowiąc zazwyczaj ważny ich element. Wieniec pogrzebowy od firmy Ważnym wymiarem ludzkiego życia jest praca zawodowa. Nie każdemu jest dane doczekać w niej wieku emerytalnego. Zdarzają się także sytuacje, w których jeden z pracowników firmy umiera. W takim przypadku zazwyczaj zarząd firmy deleguje swoich przedstawicieli na pogrzeb. Wybrana delegacja z zakładu pracy przygotowuje wówczas specjalną dedykację na szarfę pogrzebową. Mieszczą się wtedy na niej zazwyczaj słowa ostatniego pożegnania od współpracowników i dyrekcji. Na wieńcu pogrzebowym z instytucji lub firmy może więc pojawić się pełne uszanowania zdanie: "Z żalem żegnamy - zarząd i pracownicy firmy....", "Z wyrazami głębokiego smutku - współpracownicy z (nazwa firmy)" czy też "Długoletniemu Pracownikowi - Dyrekcja i Pracownicy (nazwa firmy)". Możliwości przygotowania zarazem oryginalnego i utrzymanego w dobrym tonie napisu na wiązankę pogrzebową jest bardzo wiele. Jej treść zależy w dużej mierze od osoby, która zamawia wiązankę. Tym, co je łączy, jest za każdym razem pragnienie wyrażenia głębokiego szacunku oraz żalu po stracie kogoś, kogo znaliśmy jako bliską i cenioną osobę. W sposób symboliczny to nasze ostatnie słowo, które do tejże osoby wypowiadamy, dlatego na wieńcu pogrzebowym zawsze powinna pojawić się odpowiednia dedykacja. Nie mniej jednak - bez względu na to, w jakiego rodzaju formie wybierzemy napis na bukiet, wiązankę czy też wieniec - pamiętajmy, że najważniejsza pozostaje pamięć o osobie zmarłej, która odeszła z tego świata. A ona jest większa od jakichkolwiek słów. Zobacz również: 🡆 Ubiór męski na pogrzebie latem Gdy odchodzi bliska osoba… Śmierć bliskiej osoby dla każdego człowieka jest bolesnym doświadczeniem. W pierwszych chwilach, podjęcie jakiegokolwiek działania wydaje się bardzo ciężkie. Dlatego uważamy że pomoc Państwu w tym dniu i zapewnienie zmarłemu wyjątkowej ceremonii pogrzebowej jest naszym obowiązkiem. Poniżej przygotowaliśmy dla Państwa poradnik pogrzebowy, czyli najważniejsze informacje i wskazówki, które mogą okazać się pomocne w przypadku śmierci bliskiej osoby. Śmierć naturalna w domu Gdy bliską osobę odbiera nam choroba i śmierć następuje w domu, pierwszym krokiem powinno być wezwanie lekarza rodzinnego lub lekarza całodobowej opieki medycznej Specjalistyczny Szpital im. E. Szczeklika w Tarnowie ul. Szpitalna 13 tel. 14 63 10 430 lub Szpital Wojewódzki im. św. Łukasza Tarnów ul. Lwowska 178 a tel. 14 631 56 25. Obowiązkiem lekarza jest stwierdzenie czy nastąpił zgon, a następnie na sporządzeniu odpowiedniego protokołu i wystawieniu KARTY ZGONU która będzie podstawą do wystawienia AKTU ZGONU przez Urząd Stanu Cywilnego. Stwierdzenie zgonu jest podstawą do przetransportowania zmarłej osoby do chłodni. Śmierć w szpitalu / hospicjum W przypadku zgonu w szpitalu lub hospicjum sytuacja jest o tyle łatwiejsza że Kartę Zgonu wraz z kartą potwierdzenia odbioru zwłok wydaje bliskim zmarłego szpitalny dział statystyki lub lekarz prowadzący. Posiadając ten dokument firma REQUIEM – PIĄTEK w pełnym poszanowaniu przetransportuje osobę zmarłą do chłodni zapewniając godną opiekę. Śmierć w tragicznych okolicznościach Jeżeli osoba zmarła w wyniku tragicznych okoliczności, konieczne jest zawiadomienie Policji, która z kolei powiadamia Prokuraturę. Ciało zmarłego zostaje przewiezione na koszt prokuratury / przez firmę DERUS która jest zobowiązana tylko wyłącznie do tego przewozu i nie musi wcale organizować pogrzebu / do prosektorium Szpitala im. E. Szczeklika w Tarnowie gdzie ustalana jest przyczyna zgonu. Aby Szpital mógł wydać ciało po sekcji, musimy posiadać zezwolenie wydawane przez Prokuraturę. Po uzyskaniu pozwolenia na odebranie ciała zmarłego postępujemy zgodnie z zaleceniami opisanymi powyżej. Udajemy się do zakładu pogrzebowego w Tarnowie przy ul. Bernardyńskiej 7. Udając się do firmy REQUIEM – PIĄTEK należy zabrać ze sobą następujące dokumenty: kartę zgonu wystawioną przez lekarza lub akt zgonu jeżeli byli Państwo uprzednio w USC dowód osobisty osoby zmarłej dowód osobisty osoby załatwiającej formalności legitymację emerytalną lub rencisty lub w przypadku jej braku ostatni odcinek emerytury lub renty zaświadczenie o zatrudnieniu (w przypadku gdy osoba zmarła przed śmiercią była czynnym pracownikiem , pracodawca zobowiązany jest do wystawienia tego dokumentu). kartę mogilną / dokument własności grobowca / Jak się ubrać i zachować na pogrzebie To jak wyglądamy, co robimy i mówimy nabiera szczególnego znaczenia w czasie niezwykle emocjonalnej uroczystości, jaką jest ostatnie pożegnanie osoby zmarłej. W takich chwilach zazwyczaj mamy dużo wątpliwości lub czujemy się niezręcznie. Dlatego tak ważne jest, by poznać pogrzebowy savoir vivre. Poniżej znajdziesz kilka uniwersalnych porad, jak zachować się na pogrzebie, by samemu czuć się w miarę komfortowo i pewnie, i nikogo nie urazić. Ubierz się klasycznie. Na pogrzebie obowiązuje strój ciemny, od czarnego przywdziewanego przez najbliższą rodzinę, po granaty, brązy, szarości i ciemne zielenie. Weź ze sobą kwiaty. Wieńce składa najbliższa rodzina lub grupy osób np. z zakładu pracy czy szkoły. Wiązanki dalsza rodzina i bliscy znajomi a bukiety kwiatów i pojedyncze kwiaty, dalsi znajomi. Bądź punktualny lub zjaw się trochę wcześniej. Wyłącz swój telefon komórkowy, by nie zakłócić uroczystości. Jeżeli należysz do rodziny, usiądź z przodu w kościele, lub stań z przodu na cmentarzu. Gdy jesteś z poza kręgu osób bliskich, zajmij dalsze miejsca. Pamiętaj, że po zakończeniu uroczystości w kościele najpierw z kościoła wynoszona jest trumna, za nią opuszcza kościół rodzina zmarłego a następnie wychodzą dalsi żałobnicy. Zajmij właściwe miejsce w kondukcie żałobnym. W drodze na cmentarz za trumną w kondukcie żałobnym idzie najbliższa rodzina. Najstarszy członek rodziny prowadzi osobę najbliższą zmarłemu (żonę, męża, córkę, syna, ojca, matkę, dziadka lub babcię). Złóż kondolencje dopiero po pochowaniu zmarłego i zakończeniu ceremonii. Jeżeli rodzina ma życzenie, by nie składać jej kondolencji, uszanuj je. Kondolencje złóż tylko wówczas, gdy dobrze znasz rodzinę zmarłego. Możesz użyć następujących słów: „Proszę przyjąć moje najszczersze kondolencje”, „Wyrazy współczucia z powodu śmierci… „, „Jest mi niezmiernie przykro”, „Przykro mi z powodu tak ogromnej straty”. Po tych słowach pocałuj w policzek osobę, której składasz kondolencje oraz serdecznie ją uściskaj. Jeżeli nie należysz do kręgu najbliższej rodziny, możesz opuścić uroczystość wcześniej, nie czekając na zasypanie grobu i złożenie na nim kwiatów. Miej ze sobą chusteczki higieniczne. Będziesz mógł otrzeć łzy, lub wesprzeć inną osobę, która może ich potrzebować. Co wpisać na szarfie pogrzebowej? Często dylematem jest kwestia przynoszenia kwiatów, tymczasem nie musimy się przecież zastanawiać komu je wręczyć. Kwiaty przynosimy dla zmarłego, a nie dla jego rodziny. Możemy je położyć w kościele przy trumnie lub złożyć na grobie po zakończonym pogrzebie. Do kwiatów można dołączyć szarfę z kilkoma słowami ostatniego pożegnania. Przed wybraniem kwiatów powinniśmy wziąć pod uwagę rodzaj naszej relacji ze zmarłym i jego rodziną. Największe wiązanki przynoszą najbliżsi, dalsi znajomi powinni ograniczyć się do skromnej ilości i wielkości. Rodzaje kwiatów odpowiednich na pogrzeb to róże, goździki, chryzantemy, lilie, gerbery, astry i mieczyki. Gdy więc zamawiamy wiązankę pogrzebową nieraz zastanawiamy się jak powinna brzmieć dedykacja na szarfę pogrzebową. Oto kilka najczęściej spotykanych przykładów: Napisy uniwersalne Ostatnie pożegnanie – to najbardziej popularny napis na szarfę pogrzebową, który pojawia się na różnego rodzaju małych jak i dużych wiązankach. Te dwa słowa zazwyczaj wybierają znajomi, współpracownicy czy sąsiedzi osoby zmarłej. Tego rodzaju napis jest formalny, a choć nie niesie ze sobą żadnego osobistego przesłania, jednak na pewno wyraża szacunek i smutek. Może on zostać wykonany na szarfie dużej wiązanki lub całkiem małego bukietu. Napis ten jest bardzo uniwersalny, dlatego też spotykamy go najczęściej. Pośród różnego rodzaju napisów bezosobowych, na szarfie pogrzebowej mogą pojawić się także napisy w innej formie – choćby takie, jak „z wyrazami głębokiego smutku„, „z żalem żegnamy„, „w ostatniej drodze” itp. NAPISY OSOBISTE Rodzina zmarłego najczęściej decyduje się na napis na wieńcu pogrzebowym, który niesie ze sobą już znacznie bardziej osobiste akcenty. Może on brzmieć w następujący sposób: „Kochanego dziadka/ojca/brata/ przyjaciela żegna…..,” „ukochaną ciocię/mamę, babcię żegnają….” itp. Taki bądź podobny napis na szarfę pogrzebową wyraża bezpośrednią bliskość oraz uczucie, jakie żywiło się – i nadal żywi – dla osoby zmarłej. Pojawia się najczęściej na dużych wiązankach czy też wieńcach wybieranych przez krewnych i przyjaciół, stanowiąc zazwyczaj ważny ich element. NAPISY SŁUŻBOWE Ważnym wymiarem ludzkiego życia jest praca zawodowa. Nie każdemu jest dane doczekać w niej wieku emerytalnego. Zdarzają się także sytuacje, w których jeden z pracowników firmy umiera. W takim przypadku zazwyczaj zarząd firmy deleguje swoich przedstawicieli na pogrzeb. Wybrana delegacja z zakładu pracy przygotowuje wówczas specjalną dedykację na szarfę pogrzebową. Mieszczą się wtedy na niej zazwyczaj słowa ostatniego pożegnania od współpracowników i dyrekcji. Na wieńcu pogrzebowym z instytucji lub firmy może więc pojawić się pełne uszanowania zdanie: „Z żalem żegnamy – zarząd i pracownicy firmy….„, „Z wyrazami głębokiego smutku – współpracownicy z (nazwa firmy)” czy też „Długoletniemu Pracownikowi – Dyrekcja i Pracownicy (nazwa firmy)„. Możliwości przygotowania zarazem oryginalnego i utrzymanego w dobrym tonie napisu na wiązankę pogrzebową jest bardzo wiele. Jej treść zależy w dużej mierze od osoby, która zamawia wiązankę. Tym, co je łączy, jest za każdym razem pragnienie wyrażenia głębokiego szacunku oraz żalu po stracie kogoś, kogo znaliśmy jako bliską i cenioną osobę. W sposób symboliczny to nasze ostatnie słowo, które do tejże osoby wypowiadamy, dlatego na wieńcu pogrzebowym zawsze powinna pojawić się odpowiednia dedykacja. Nie mniej jednak – bez względu na to, w jakiego rodzaju formie wybierzemy napis na bukiet, wiązankę czy też wieniec – pamiętajmy, że najważniejsza pozostaje pamięć o osobie zmarłej, która odeszła z tego świata. A ona jest większa od jakichkolwiek słów. SłowniczekKarta zgonu Karta zgonu jest niezbędna do uzyskania aktu zgonu, który to zaś jest niezbędny do załatwienia formalności związanych z pochowaniem zmarłej osoby a następnie uzyskania prawa do zasiłku pogrzebowego. Czym jest karta zgonu i kto może ją wystawić? Zgon i jego przyczyny powinny zostać ustalone przez lekarza leczącego chorego w ostatniej chorobie. W przypadku, kiedy nie jest możliwe wystawienie karty zgonu w taki sposób, stwierdzenie zgonu i jego przyczyny powinno nastąpić w drodze oględzin, dokonywanych przez lekarza lub w razie jego braku przez inną osobę, powołaną do tej czynności przez właściwego starostę. Karta zgonu powinny być wystawiona w dwóch egzemplarzach. Jeden z egzemplarzy karty zgonu, zawierającej adnotację urzędu stanu cywilnego o zarejestrowaniu zgonu, przedstawia się administracji cmentarza w celu pochowania zwłok, natomiast drugi egzemplarz służy do celów statystycznych. Co ważne podanie przyczyny zgonu nie jest niezbędnym warunkiem do wystawienia karty zgonu. W przypadku, kiedy nie można ustalić przyczyny zgonu lub, gdy nie ma podejrzenia zabójstwa lub samobójstwa, w karcie zgonu, w miejscu przeznaczonym na wpisanie przyczyny zgonu, wpisuje się adnotację „przyczyna zgonu nieustalona”. Na podstawie karty zgonu można uzyskać akt zgonu w Urzędzie Stanu Cywilnego. Akt zgonu i jak go uzyskać Skrócony akt zgonu jest wymaganym dokumentem w procedurze ubiegania się o zasiłek pogrzebowy. Sam akt zgonu jest aktem stanu cywilnego rejestrującym śmierć osoby. Zgon osoby rejestruje się w Urzędzie Stanu Cywilnego miejsca takiego zdarzenia. W wyjątkowych sytuacjach zgon można zgłosić w urzędzie stanu cywilnego ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego lub miejsca jego pochowania. Zgon osoby należy zgłosić najpóźniej w ciągu 3 dni od dnia zgonu. W przypadku, kiedy zgon nastąpił wskutek choroby zakaźnej, zgłoszenie powinno nastąpić w ciągu 24 godzin od zgonu. Do zgłoszenia aktu zgonu zobowiązani są: małżonek lub dzieci zmarłego; najbliżsi krewni lub powinowaci; osoby zamieszkałe w lokalu, w którym nastąpił zgon; osoby, które były obecne przy zgonie lub naocznie się o nim przekonały; administrator domu, w którym nastąpił zgon; jeżeli zgon nastąpił w szpitalu lub innym zakładzie, do jego zgłoszenia zobowiązany jest szpital lub zakład. W celu uzyskania aktu zgonu należy przedstawić kartę zgonu oraz zwrócić dowód osobisty osoby zmarłej ( lub poprosić o jego zwrócenie przy jednoczesnym unieważnieniu go poprzez obcięcie jednego z rogów lub przedziurkowanie). W szczególnych okolicznościach podstawą wystawienia aktu zgonu może być pisemne zgłoszenie prokuratury albo policji, w przypadku gdy okoliczności zgonu są przedmiotem postępowania tego organu lub zaświadczenie wystawione przez lekarza lub zakład służby zdrowia w odniesieniu do noworodka niezdolnego do życia, który urodził się żywy, lecz żył krócej niż 24 godziny. Dokumenty konieczne do sporządzenia aktu zgonu wystawiona przez lekarza karta zgonu; dowód osobisty zmarłego ( w przypadku cudzoziemca –paszport). dowód osobisty wnioskodawcy Co zawiera akt zgonu nazwisko, imię (imiona), nazwisko rodowe, stan cywilny, miejsce i datę urodzenia, miejsce zamieszkania zmarłego; datę, godzinę oraz miejsce zgonu lub znalezienia zwłok; nazwisko, imię (imiona) oraz nazwisko rodowe małżonka osoby zmarłej; nazwiska rodowe i imiona rodziców zmarłego; nazwisko, imię (imiona), miejsce zamieszkania osoby zgłaszającej zgon lub dane dotyczące szpitala albo zakładu. SłowniczekZasiłek pogrzebowy Zasiłek pogrzebowy przysługuje tylko z jednego tytułu. Od 1 marca 2011 r. zasiłek pogrzebowy przysługuje członkowi rodziny ponoszącemu koszty pogrzebu w wysokości zł. Przed tą datą zasiłek pogrzebowy przysługiwał w wysokości 200% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia obowiązującego w dniu śmierci osoby, której koszty pogrzebu zostały poniesione. Kwota ta ustalana była miesięcznie, poczynając od trzeciego miesiąca kalendarzowego kwartału na okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału. W razie pokrycia kosztów pogrzebu przez pracodawcę, dom pomocy społecznej, gminę, instytucję zakonną lub diecezjalną, zasiłek przysługuje tym podmiotom w wysokości udokumentowanych kosztów pogrzebu, nie wyższej jednak niż zł. Zasada ta ma także zastosowanie w przypadku pokrycia kosztów pogrzebu przez inną osobę niż członek rodziny. W razie poniesienia kosztów pogrzebu przez więcej niż jedną osobę lub podmiot, zasiłek pogrzebowy ulega podziałowi między te osoby lub podmioty – proporcjonalnie do poniesionych kosztów pogrzebu. Jeżeli pogrzeb organizowany był na koszt państwa, organizacji politycznej lub społecznej, lecz członek rodziny poniósł również część jego kosztów, zasiłek pogrzebowy przysługuje temu członkowi rodziny w kwocie zł. Zasiłki pogrzebowe wypłacają oddziały ZUS, KRUS, MSWiA. Zasiłek pogrzebowy przysługuje w razie śmierciCzłonkami rodziny są: osoby mającej ustalone prawo do emerytury lub renty, osoby mającej ustalone prawo do emerytury pomostowej, ubezpieczonego, w tym ubezpieczonego z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego albo zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia, osoby mającej ustalone prawo do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, osoby, która zmarła w okresie pobierania zasiłku chorobowego albo świadczenia rehabilitacyjnego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia, członka rodziny osoby wymienionej w pkt. 1-4 osoby, która w dniu śmierci nie miała ustalonego prawa do emerytury lub renty, lecz spełniała warunki do jej uzyskania i pobierania, cywilnej niewidomej ofiary działań wojennych pobierającej świadczenie pieniężne, osoby pobierającej świadczenie przedemerytalne lub zasiłek przedemerytalny, członka rodziny osoby wymienionej w pkt. 9, osoby pobierającej rentę socjalną, osoby, która zmarła wskutek wypadku lub choroby zawodowej powstałych w szczególnych okolicznościach, osoby pobierającej rentę z tytułu wypadku lub choroby zawodowej powstałych w szczególnych okolicznościach, członka rodziny osoby wymienionej w pkt. 13. Członkami rodziny są: małżonek (wdowa i wdowiec), rodzice, ojczym, macocha oraz osoby przysposabiające, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka, dzieci przysposobione oraz dzieci umieszczone w rodzinie zastępczej, przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności inne dzieci, rodzeństwo, dziadkowie, wnuki, osoby, nad którymi została ustanowiona opieka prawna. Zasiłek pogrzebowy przysługuje osobie, która pokryła koszty pogrzebu. Zasiłek pogrzebowy przysługuje także pracodawcy, domowi pomocy społecznej, gminie, powiatowi, osobie prawnej kościoła lub związku wyznaniowego, jeżeli pokryły koszty pogrzebu. Wymagane dokumenty wniosek o wypłatę zasiłku pogrzebowego (druk ZUS Z-12) skrócony odpis aktu zgonu, odpis zupełny aktu urodzenia dziecka z adnotacją, że dziecko urodziło się martwe albo odpis skrócony aktu urodzenia dziecka, które urodziło się martwe, oryginały rachunków poniesionych kosztów pogrzebu, a jeżeli oryginały zostały złożone w banku – kopie rachunków potwierdzone przez bank za zgodność z oryginałem, dokumenty potwierdzające pokrewieństwo lub powinowactwo zgłaszającego wniosek z osobą zmarłą (skrócone odpisy aktów stanu cywilnego lub dowód osobisty zawierający wymagane dane), zaświadczenie płatnika składek o podleganiu ubezpieczeniu rentowemu w dniu śmierci (w przypadku gdy zmarła osoba ubezpieczona lub członek rodziny osoby ubezpieczonej), nie dotyczy to osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz osób z nimi współpracujących. Tożsamość osoby występującej z wnioskiem o zasiłek pogrzebowy jest ustalana na podstawie dokumentu ze zdjęciem. Jeżeli pogrzeb organizowany był na koszt państwa, organizacji politycznej lub społecznej, wymagane jest zaświadczenie właściwego organu administracji państwowej lub organizacji stwierdzające pokrycie kosztów pogrzebu oraz rachunki kosztów poniesionych przez osobę występującą z wnioskiem o zasiłek pogrzebowy Przedawnienie roszczeń o wypłatę zasiłku pogrzebowego Prawo do zasiłku pogrzebowego wygasa w razie niezgłoszenia wniosku o jego przyznanie w okresie 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, po której zasiłek przysługuje. Jeżeli zgłoszenie wniosku o zasiłek pogrzebowy w tym terminie nie było możliwe z powodu późniejszego odnalezienia zwłok lub zidentyfikowania osoby zmarłej albo z innych przyczyn całkowicie niezależnych od osoby uprawnionej, prawo do zasiłku wygasa po upływie 12 miesięcy od dnia pogrzebu. Dokumentem potwierdzającym te okoliczności lub przyczyny jest zaświadczenie Policji lub prokuratury, odpis zupełny aktu zgonu lub inny dokument urzędowy potwierdzający zaistnienie okoliczności lub przyczyn uniemożliwiających zgłoszenie wniosku. Renta rodzinna Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury, w tym emerytury pomostowej lub renty z tytułu niezdolności do pracy albo spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. Przy ocenie prawa do renty przyjmuje się, że osoba zmarła była całkowicie niezdolna do pracy. Renta rodzinna przysługuje także uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci pobierała zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne. W takim przypadku przyjmuje się, że osoba zmarła spełniała warunki do uzyskania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Uprawnieni do renty rodzinnej Dzieci Do renty rodzinnej mają prawo: dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione – do ukończenia 16 lat, a po osiągnięciu tego wieku, pod warunkiem nauki w szkole, do ukończenia 25 lat oraz bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy do ukończenia 16 lat lub w czasie nauki w szkole do ukończenia 25 lat. Jeżeli dziecko osiągnęło 25 lat będąc na ostatnim roku studiów w szkole wyższej, prawo do renty przedłuża się do zakończenia tego roku studiów. Pod pojęciem „nauki w szkole” należy rozumieć naukę pobieraną w systemie dziennym, wieczorowym, zaocznym oraz eksternistycznym. Wnuki i rodzeństwo Prawo do renty rodzinnej mają także wnuki, rodzeństwo i inne dzieci przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności, z wyłączeniem dzieci przyjętych na wychowanie i utrzymanie w ramach rodziny zastępczej lub rodzinnego domu dziecka, jeżeli spełniają takie warunki jak dzieci własne i zostały przyjęte na wychowanie co najmniej na rok przed śmiercią ubezpieczonego (emeryta lub rencisty), chyba że śmierć była następstwem wypadku, a ponadto nie mają prawa do renty po zmarłych rodzicach, a gdy rodzice żyją – jeżeli nie mogą zapewnić im utrzymania albo ubezpieczony (emeryt lub rencista) lub jego małżonek był ich opiekunem ustanowionym przez sąd. Wdowa Prawo do renty rodzinnej przysługuje wdowie, jeśli w chwili śmierci męża ukończyła 50 lat lub była niezdolna do pracy, albo wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa uprawnionych do renty rodzinnej po zmarłym mężu, które nie ukończyły 16 lat, a jeżeli uczą się – 18 lat życia lub są całkowicie niezdolne do pracy. Uprawnienie do renty rodzinnej przysługuje również wdowie, jeśli spełni warunek dotyczący wieku lub niezdolności do pracy w okresie nie dłuższym niż 5 lat od śmierci męża lub od zaprzestania wychowywania ww. dzieci. Wdowa, która przed śmiercią męża nie pozostawała z nim we wspólności małżeńskiej, ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli oprócz spełnienia w/w warunków wymaganych od wdowy, w dniu śmierci męża miała prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem lub ugodą sądową. Wdowa, która nie spełnia żadnego z wymienionych warunków wymaganych do przyznania renty rodzinnej i nie posiada niezbędnych źródeł utrzymania – ma prawo do okresowej renty rodzinnej przez okres jednego roku od dnia śmierci męża albo przez okres uczestniczenia w zorganizowanym szkoleniu mającym na celu uzyskanie kwalifikacji do wykonywania pracy zarobkowej, nie dłużej jednak niż przez 2 lata od śmierci męża. Wdowiec Przepisy dotyczące wdowy stosuje się odpowiednio do wdowca. Rozwiedziona małżonka Prawo do renty rodzinnej przysługuje także rozwiedzionej małżonce lub małżonce pozostającej w separacji, jeżeli spełnia warunki wymagane od wdowy, a ponadto wykaże, że w dniu śmierci zmarłego małżonka miała prawo do alimentów z jego strony ustalonych wyrokiem lub ugodą sądową. W przypadku braku takiego wyroku lub ugody sądowej małżonka rozwiedziona lub pozostająca w separacji, dla nabycia prawa do renty rodzinnej musi wykazać, że w dniu śmierci zmarłego pomiędzy małżonkami rozwiedzionymi lub separowanymi istniał obowiązek alimentacyjny z mocy prawa oraz, że obowiązek ten był skonkretyzowany w drodze umowy lub był faktycznie realizowany. Rodzice Rodzice mają prawo do renty rodzinnej, jeżeli ubezpieczony (emeryt lub rencista) bezpośrednio przed śmiercią przyczyniał się do ich utrzymania a ponadto spełniają warunki takie jak dla wdowy/wdowca (dotyczące wieku, niezdolności do pracy lub wychowywania dzieci). Wysokość renty rodzinnej dla jednej osoby uprawnionej – 85% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu dla dwóch osób uprawnionych – 90% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu dla trzech i więcej osób uprawnionych – 95% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu. Organ rentowy, w oparciu o posiadaną dokumentację dotyczącą ubezpieczonego (emeryta/rencisty) lub przedłożoną do wniosku o rentę rodzinną, jest zobowiązany badać uprawnienia do wszystkich świadczeń emerytalno-rentowych, jakie przysługiwałyby zmarłemu w dacie śmierci, oraz ich wysokości i ustalić rentę rodzinną po świadczeniu przysługującym w najkorzystniejszej uprawnionym członkom rodziny przysługuje jedna łączna renta rodzinna, która w razie konieczności dzielona jest w równych częściach między uprawnionych. Jeżeli do renty rodzinnej uprawniona jest sierota zupełna, przysługuje jej dodatek dla sierot zupełnych. Niezrealizowane świadczenie Za niezrealizowane świadczenia uważa się wszystkie świadczenia należne do dnia śmierci emeryta lub rencisty. Niezrealizowane świadczenia wypłaca się małżonkowi, dzieciom, z którymi osoba uprawniona prowadziła wspólne gospodarstwo domowe, a w razie ich braku – małżonkowi i dzieciom, z którymi ta osoba nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego, a w razie ich braku – innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba. Wniosek o wypłatę niezrealizowanych świadczeń należy zgłosić przed upływem 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, której świadczenia przysługiwały. Po upływie tego czasu roszczenia o wypłatę niezrealizowanych świadczeń wygasają, chyba że przed upływem tego okresu zostanie zgłoszony wniosek o dalsze prowadzenie postępowania w sprawie. Wymagane dokumenty Wyciągi z akt stanu cywilnego potwierdzające datę urodzenia, zgonu, małżeństwa, Środki dowodowe potwierdzające fakt prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego lub fakt przyczyniania się do utrzymywania osoby zmarłej. Strona główna Kwiaty na pogrzeb W naszej Telekwiaciarni zamówisz kwiaty na pogrzeb, które bez problemu doręczymy w Twoim imieniu bezpośrednio na pogrzeb. Nasi floryści przygotują dla Ciebie wybraną kompozycję, do której za darmo możesz dołączyć szarfę pogrzebową. Pożegnaj godnie zmarłego i wyślij kwiaty na pogrzeb. 50,00 zł 62,00 zł 78,00 zł 160,00 zł 167,00 zł 182,00 zł 189,00 zł 195,00 zł 199,00 zł 226,00 zł 317,00 zł 336,00 zł Kwiaty na pogrzeb z dostawą Właśnie dowiedziałeś się o pogrzebie bliskiej Ci osoby? Wiesz jednak, że nie będziesz mógł się na nim zjawić? Z pomocą przychodzi Ci Telekwiaciarnia, która zajmuje się doręczaniem kwiatów pod wskazane miejsce. Zamów u nas kwiaty na pogrzeb z dostawą, a my zadbamy o to, aby dotarły na czas i pod właściwy adres. Skorzystaj z naszych usług, gdy wiesz, że nie dasz rady przyjechać na ceremonię pogrzebową, a zależy Ci, aby godnie pożegnać osobę zmarłą. Dostawa kwiatów na pogrzeb możliwa jest zarówno do kaplicy, kościoła, czy na cmentarz. Kwiaty pogrzebowe online W obecnych czasach wszystkim nam zależy na czasie i szybkich rozwiązaniach naszych problemów, czy sytuacji. Telekwiaciarnia ma w swojej ofercie kwiaty pogrzebowe, które nasi kurierzy doręczą pod wskazane przez Ciebie miejsce w dzień ceremonii. Zamówisz je z łatwością za pośrednictwem naszej strony internetowej, poprzez którą od razu opłacisz zamówienie kartą, czy szybkim przelewem. Wszystko zajmie Ci nie więcej niż 3 minuty, dzięki czemu szybko i sprawnie prześlesz kwiaty pod wybrany adres. Jakie kwiaty na pogrzeb wysłać? Pogrzeb to jedna z najsmutniejszych okazji, które przychodzi nam obchodzić. Tradycją jest wówczas składanie kwiatów na grobie zmarłego w imię ostatniego pożegnania. Nie wiesz jednak, jakie kwiaty na pogrzeb wybrać? W tym przypadku największą popularnością cieszą się róże w każdym kolorze. Floryści wykonują z nich naprawdę przepiękne kompozycje, np. wieńce lub wiązanki pogrzebowe. Jako kwiaty na pogrzeb popularne są również lilie, goździki, gerbery, czy anturium. Wszystkie one służą do tworzenia dostojnych kompozycji, które z łatwością możesz zamówić z dostawą w naszej Telekwiaciarni. Sprawdź i wyślij kwiaty na pogrzeb na wybrany termin. Porady Gdzie i jak otrzymać Kartę zgonu i Akt zgonu? Karta zgonu to dokument wystawiany przez osobę orzekającą zgon, zawierający: dane osobowe osoby zmarłej (imię/imiona, nazwiska, pesel, seria i nr dowodu osobistego, miejsce zamieszkania, wykształcenie); informacje o miejscu, dacie i godzinie śmierci; dane o przyczynie zgonu, wraz z wykluczeniem lub potwierdzeniem choroby zakaźnej; informacje o osobie wystawiającej Kartę zgonu; część przeznaczoną dla administracji cmentarza. W przypadku śmierci w domu kartę zgonu wystawia lekarz przybyły na miejsce i od razu przekazuje dokument rodzinie. W przypadku śmierci w szpitalu kartę zgonu wystawia lekarz odbywający dyżur i można ją odebrać w wyznaczonym przez szpital miejscu. W przypadku śmierci w tragicznych okolicznościach, takich jak: wypadek, morderstwo kartę zgonu wystawia zakład medycyny sądowej właściwy dla miejsca zgonu i także on informuje gdzie można odebrać dokument. Akt zgonu to dokument zawierajacy takie informacje jak: dane osoby zmarłej: imię/imiona, nazwisko, nazwisko rodowe, data i miejsce urodzenia, stan cywilny; informacje o dacie i miejscu śmierci; podstawowe informacje na temat małżonka (o ile jest taka osoba) i rodziców osoby zmarłej; informacje dotyczące miejsca i daty sporządzenia odpisu skróconego aktu zgonu. Zgon należy zgłosić w odpowiednim urzędzie stanu cywilnego w przeciągu 3 dni od jego nastąpienia. Akt zgonu otrzymujemy od ręki w 3 egzemplarzach. Wystawienie Aktu zgonu jest bezpłatne i umożliwia rozpoczęcie wszelkich formalności związanych z organizacją pogrzebu. Jak napisać nekrolog? Nekrolog powinien zawierać takie dane jak: formułę otwarcia, np. Z głębokim żalem zawiadamamy imię i nazwisko zmarłej osoby datę śmierci datę i miejsce pogrzebu dane o osobach udzielających informacji (np. kochająca żona/mąż, syn/córka) Dodatkowo w nekrologu można umieścić takie elementy jak: cytat żałobny wiek zmarłego kilka istotnych informacji o osobie zmarłej (kim była, jak odeszła) Ważne! W klasycznie znanym nam nekrologu bardzo często pojawia się motyw krzyża, najczęściej z liśćmi palmowymi. Jest to znak chrześcijański, dlatego powinien pojawiać się tylko na nekrologach osób wierzących i życzących sobie tego Nekrolog świecki nie zawiera elementów religijnych, jego szata graficzna i strona formalna jest dokładnie taka sama jak w przypadku osób wierzących Jakich dokumentów potrzebuję, by zorganizować pogrzeb katolicki? Aby możliwe było powierzenie organizacji pogrzebu wybranej firmie pogrzebowej potrzebne będą: Karta zgonu; Akt zgonu; dowód współmałżonka osoby zmarłej; numer NIP osoby zmarłej; numer NIP współmałżonka; legitymacja ZUS osoby zmarłej; legitymacja ZUS współmałżonka osoby zmarłej; zaświadczenie z pracy o okresie zatrudnienia (jeżeli osoba zmarła pracowała); zaświadczenie z parafii (jeżeli nabożeństwo odbywa się poza parafią osoby zmarłej) Śmierć samobójcza a pogrzeb katolicki Śmierć to zawsze temat trudny i bolesny. Temat śmierci samobójczej jest szczególnie dotkliwy i często spędza sen z powiek rodzinie, która ma przed sobą spotkanie dotyczące pogrzebu w kancelarii parafialnej. Przed laty utarło się przekonanie, iż osobom, które odebrały sobie życie nie należy się pogrzeb katolicki. Okazuje się jednak, iż nie jest to prawdą. Dla kościoła ważne są motywy targnięcia się na swoje życie. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 nie posiada wpisu odnośnie samobójców. Każda sytuacja musi być tutaj rozważona indywidualnie. Jeśli osoba zmarła zmagała się z zaburzeniami psychicznymi, bała się bólu, była przewlekle chora to nie można obarczyć ją pełną odpowiedzialnością i pogrzeb katolicki jak najbardziej jej przysługuje. Samobójców należy traktować nie tylko przez czyn odebrania sobie życia, ale należy brać pod uwagę cały kontekst jego życia. Czy dana osoba była blisko Kościoła, uczestniczyła w życiu wspólnoty, korzystała z sakramentów. Pogrzebu katolickiego samobójcy można jednak odmówić osobie, która była apostatą, heretykiem, czy też schizmatykiem. Kiedy można wystąpić o przeprowadzenie sekcji zwłok? Sekcja zwłok zwana inaczej autopsją to pośmiertne badanie, które umożliwia poznanie przyczyny śmierci. Sekcja zwłok jest wykonywana najwcześniej 12 godzin po stwierdzeniu zgonu. O sekcję zwłok mogą wystąpić: lekarz stwierdzający zgon, rodzina zmarłego lub prokuratura. Sekcję wykonuje się jeśli: istnieje podejrzenie popełnienia przestępstwa; pacjent zmarł przed upływem 12 godzin od przyjęcia do szpitala; doszło do śmierci gwałtownej (wypadek, uraz); nie można jednoznacznie ustalić przyczyny zgonu; zachodzą przesłanki określone w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi Jak należy ubrać osobę zmarłą? Pogrzeb jest wydarzeniem oficjalnym dlatego też ubiór powinien być dostosowany do okoliczności. Na dzień dzisiejszy wiele domów pogrzebowych posiada ofertę odpowiedniej odzieży, jednak można osobiście wybrać garderobę. W przypadku kobiet sugerowane są sukienki i garsonki w stonowanych kolorach. W przypadku męźczyzn zaś warto wziąć pod uwagę garnitur w jednym z kolorów: czarnym, szarym lub granatowym. Do podstawowego ubrania należy dołączyć bieliznę osobistą, koszulę, rajstopy, pasek, krawat, apaszkę, obuwie, itp. Dobierając strój dla osoby zmarłej warto mieć też na względzie to w jaki sposób lubiła ubierać się za życia oraz to, że ciało po śmierci się zmienia, więc dobrze kiedy ubranie maskuje zaistniałe mankamenty. W przypadku osób, które zmarły młodo często odstępuje się od zasady stonowanego koloru ubioru na rzecz mniej zobowiązującego. Pracowników różnych służb zaś bardzo często chowa się w mundurze służbowym, odzwierciedlajacym stopień awansu zawodowego. Jak wybrać urnę? Kiedy decydujemy się na spopielenie ciała osoby zmarłej staniemy przed wyborem trumny do kremacji oraz urny, w której będą przechowywane prochy. W przypadku trumny do kremacji wybór jest dość zawężony. Musi ona być bowiem stworzona z materiałów, które w całości spopielą się z ciałem. Nie ma więc też tutaj mowy o żadnych dodatkowych elementach czy zdobieniach. Trumna taka najczęściej wykonana jest z twardej tektury, drewna lub wikliny. W przypadku urny na prochy wybór jest już znacznie szerszy. Do wyboru mamy urny: kamienne; metalowe; stalowe; ceramiczne; z polimeru; szklane; drewniane; mosiężne; wysadzane diamentami. Do najtańszych należą urny stalowe. Ich przeciętna cena waha się już w granicach 200–300 zł. Trochę droższe są urny mosiężne. Dodatkowo wybrana urna może posiadać różne ornamenty i zdobienia (symbole kultu religijnego, uchwyty, wygrawerowany tekst ulubionej piosenki osoby zmarłej, kilka słów od siebie). Wszystko zależy od naszego pomysłu, życzenia osoby zmarłej (jeśli takowe miała) i budżetu. Do wyboru mamy różne kształty, np. urny w kształcie trumny, prostokątne, okrągłe, w kształcie łezki oraz urny o niestandardowych kształtach, które możemy wykonać na zamówienie. Warto wiedzieć, że urny pogrzebowe różnią się także rozmiarem i pojemnością (np. 3,5 l, 4 l) i to również należy wziąć pod uwagę. Ważne! W Polsce prochy w urnie muszą zostać pochowane. Nie można przechowywać ich w domu lub rozsypywać w dowolnym miejscu (np. w ulubionym miejscu osoby zmarłej, ogrodzie, parku). Jak wybrać trumnę? Decydując się na tradycyjny pogrzeb rodzina osoby zmarłej stoi również przed wyborem trumny. Na chwilę obecną na rynku mamy dość szeroki wybór tego typu produktów. Wybierając trumnę należy kierować się nie tylko względami estetycznymi, ekonomicznymi, ale także tym jakiej postury, wzrostu jest osoba zmarła. Przy wyborze trumny zawsze możemy też liczyć na fachową pomoc pracownika zakładu pogrzebowego, warto więc na bieżąco rozwiewać u niego wszelkie wątpliwości. Trumna papieska to produkt o standardowym kształcie, której wygląd zbliżony jest do prostopadłościanu. Popularne są również modele, które w górnej części są rozszerzane i zaokrąglone, a u stóp zwężane. Dość charakterystycznym rodzajem trumien są modele amerykańskie mające dwa odchylane wieka, które dzielą ją na pół. Materiał służacy do wykonania trumny to w naszym kraju najczęściej drewno (dębowe, sosnowe, olchowe, brzozowe, bukowe, modrzewiowe lub jesionowe). Od wyboru materiału uzależniona jest też końcowa cena. Drewno dębowe jest oczywiście najdroższe. Na cenę wpłynie także dodatkowy wybór ornamentów czy ozdób. Niektóre zakłady pogrzebowe mają w ofercie trumny metalowe ze stali, brązu lub miedzi, jak również modele szklane. Przy wyborze trumny musimy także podjąć decyzję o jej wnętrzu. Klasycznie jest ona wyściełana atłasem (choć do wyboru mamy też jedwab czy aksamit). Podstawowe wyposażenie to kapka, poduszka, pasyjka i antaby. Za dodatkową opłatą możemy w trumnie umieścić dodatkowe poduszki czy nawet szufladki. Jeśli osoba nam bliska ma zostać poddana kremacji to wybór trumny jest troszkę bardziej zawężony. W tym przypadku nie ma mowy o lakierowaniu trumny, bogatych zdobieniach, ormanentach czy krzyżu. Najczęściej do ich produkcji wykorzystywana jest twarda tektura, drewno lub wiklina, gdyż w pełni spalają się one z ciałem. Po spopieleniu ciała prochy umieszczane są w urnie. Co można włożyć zmarłemu do trumny? Odejście osoby bliskiej to zawsze trudne wydarzenie. Przygotowując ostatnią drogę dla kogoś nam najbliższego staramy się zadbać o każdy szczegół. Oprócz stosownego ubrania, odpowiedniej trumny często zadajemy sobie pytanie co można włożyć osobie zmarłej do trumny. W przypadku osób wierzących na pewno będzie to różaniec, często wkładany w dłonie osoby zmarłej, książeczka do nabożeństwa (najczęściej ta z Pierwszej Komunii Świętej), obrazek Patrona. Do trumny można także włożyć przedmioty codziennego użytku, które charakteryzują osobę zmarłą. Mowa tutaj o takich przedmiotach jak: okulary, ulubiona biżuteria, zegarek, ulubiona książka, ulubiona zabawka (w przypadku dziecka). Ważne! Nie ma odgórnej listy rzeczy jakie można włożyć do trumny. Jeśli chcesz włożyć coś do trumny wybierzmy rzeczy bliskiej nam osoby, które były dla niej ważne lub o które być może poprosiła przed śmiercią. Jak wygląda kwestia pochówku w grobie rodzinnym? Zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych: „1. Prawo pochowania zwłok ludzkich ma najbliższa pozostała rodzina osoby zmarłej, a mianowicie: pozostały małżonek(ka), krewni zstępni, krewni wstępni, krewni boczni do 4 stopnia pokrewieństwa, powinowaci w linii prostej do 1 stopnia.” Dodatkowo na pochówek w danym grobie rodzinnym zgodę powinna wyrazić każda osoba, która ma do niego udokumentowane prawo (poniosła koszty budowy, uiściła opłatę za miejsce spoczynku) oraz członkowie rodziny osoby zmarłej, która w grobie już spoczywa. Jeśli któraś z uprawnionych osób nie wyrazi zgody na pochówek danej osoby w rodzinnym grobie wtedy można odwołać się do wyższej instancji, czyli sprawę skierować do sądu cywilnego. Jak wygląda kremacja? Pierwsze krematoria w Polsce powstały po roku 1990. Dziś pogrzeby kremacyjne stanowią około trzydzieści procent wszystkich pochówków. Kremacja to najprościej mówiąc spopielenie zwłok. Dokonuje się jej w specjalnie do tego celu stworzonym piecu kremacyjnym. Przed kremacją ciało osoby zmarłej jest dokładnie myte oraz ubierane (dokładnie tak samo jak w przypadku pochowania ciała w trumnie). Jeśli osoby bliskie wyrażają taką wolę mogą wziąć udział w procesie spopielenia zwłok. Jest to możliwe dzięki wyposażeniu krematoriów w specjalnie przygotowane do tego miejsce. Ciało zmarłego jest umieszczane w specjalnej trumnie kremacyjnej, chociaż o ile nie ma przeciwwskazań można poprosić o umieszczenie ciała w drewnianej trumnie, wybranej przez najbliższych. Sam proces kremacji trwa średnio trzy godziny. Po tym czasie prochy zmarłego są odpowiednio zabezpieczone i umieszczane w wybranej urnie. O docelowym czasie trwania kremacji informuje pracownik krematorium. Ważne! Po skremowaniu ciała odbywa się tradycyjny pogrzeb. Według polskiego prawa prochy trzeba umieścić w grobie ziemnym lub kolumbarium. Jedynym odstępstwem jest Pogrzeb Morski, czyli rozsypanie prochów na otwartym morzu. Ważne! W Polsce nie można trzymać prochów osoby zmarłej w domu i rozsypać w samodzielnie wybranym mejscu (np. góry, ogród). Jak ubrać się na pogrzeb? Kolorem, który kojarzy nam się z pogrzebem i opłakiwaniem bliskiej osoby to kolor czarny i faktycznie jest on dobrym wyborem jeśli chodzi o ubiór osób z najbliższej rodziny osoby zmarłej. Jeśli jako uczestnicy pogrzebu należymy do dalszej rodziny lub grona przyjaciół czy znajomych to możemy sięgnąc po inne, również stonowane kolory takie jak: grafitowy czy granatowy. Ubierając się na pogrzeb zawsze należy pamiętać, by był to strój schludny i stonowany. Na taką okazję nie ubieramy się w sposób codzienny. Dobrym wyborem dla pań jest np. sukienka z małym dekoltem, zakrytymi ramionami, najlepiej sięgająca do kolan. W przypadku mężczyzn sprawdzi się garnitur lub ciemna koszula i eleganckie spodnie. Jak ubrać się na pogrzeb świecki? Pogrzeb to ostatnia ziemska uroczystość osoby zmarłej. Wybierając się więc na pogrzeb należy przestrzegać pewnych standardów, by towarzyszenie osobie zmarłej w jej ostatniej drodze pełne było szacunku, niezależnie czy jest to pogrzeb religijny czy świecki. Zwyczajowo przyjmuje się, iż kolorem żałobnym jest czerń, która oddaje smutny i podniosły charakter uroczystości. Odpowiednimi kolorami na pogrzebie świeckim będą również: granat, grafit, brąz czy różne odcienie szarości. Pogrzeb świecki w swojej formie różni się od pochówku katolickiego. Często podkreśla się, iż jest to skupienie na osobie zmarłej, jej życiu i osiągnięciach. Dlatego też jeśli wolą osoby zmarłej było ubranie się na jej pogrzeb w odpowiedni sposób, z uwzględnieniem wybranego koloru czy motywu to warto taką prośbę uszanować. Jak składać kondolencje? Kondolencje to słowa wyrażające żal po osobie zmarłej i współczucie dla osób opłakujących stratę. Kondolencje należy składać w sposób taktowny, empatyczny i delikatny z umiarem oraz wyczuciem. Składając kondolencje, należy ująć dłoń osoby przyjmującej wyrazy współczucia i wypowiedzieć odpowiednie słowa. Jeśli z rodziną zmarłego łączyły nas zażyłe stosunki, słowa nabierają osobistego charakteru. Jeśli natomiast żegnamy osobę z grona dalszych nam osób, wystarczy jedno zdanie, takie jak: „serdecznie współczuję Pani/Pana straty”, „składam wyrazy współczucia”, „proszę przyjąć moje kondolencje” lub „proszę przyjąć kondolencje z powodu śmierci mamy/taty”. Jeśli rodzina w nekrologu zaznaczy lub w czasie uroczystości pogrzebowych pojawi się informacja z prośbą o nieskładanie kondolencji należy ją uszanować bez wyjątku. W czasie składania kondolencji należy unikać kilku rzeczy takich jak: składanie życzeń powrotu do pełni sił i tym podobnych dawanie „dobrych rad” wypytywanie o przyszłe plany osób w żałobie, nawet jeśli związane są z osobą zmarłą (np. kwestia pomnika) Jakie kwiaty wybrać na pogrzeb? Pogrzeb to wydarzenie dość trudne dla każdej rodziny. Jednym z jego aspektów jest wybranie odpowiedniej kompozycji kwiatowej. W przypadku kiedy należymy do najbliższej rodziny najczęściej sugeruje się wybór większej kompozycji kwiatowej czyli wieńca. W przypadku dalszej rodziny, przyjaciół czy współpracowników w dobrym tonie jest wybranie wiązanki pogrzebowej. Bardzo częstym zwyczajem jest także wspólny zakup mniejszego wieńca w gronie znajomych lub kolegów z pracy. W ostatnim czasie coraz częściej spotkać się można również z pojedynczymi kwiatami, np różyczkami przynoszonymi na pogrzeb w ramach kwiatów. Najczęściej wybieranymi gatunkami kwiatów w takich okolicznościach są chryzantemy i hortensje, lilie i kalie, róże oraz goździki. Charakteryzują się one stonowanymi i pastelowymi kolorami, idealnymi na taką okoliczność. Część osób wybiera też kwiaty, które lubiła osoba zmarła, co jest podkreśleniem ważności łączącej relacji. W ramach wieńca czy też wiązanki pojawia sie także kwestia tego czy mają to być kwiaty żywe czy też sztuczne. Tak naprawdę jest to kwestia otwarta. W ostatnich latach jakość sztucznych kwiatów bardzo się poprawiła i zdarza się, iż do złudzenia przypominają żywe kwiaty. Na świeże kwiaty na pewno warto postawić wiosną i jesienią, gdyż temperatura nie będzie dla nich aż takim zagrożeniem. Co napisać na szarfie pogrzebowej? Szarfa pogrzebowa jest nieodłącznym elementem wiązanki pogrzebowej. Zazwyczaj jest to kilka słów wyrażajacych smutek po odejściu danej osoby. Umieszczony napis zazwyczaj ma związek z tym w jakiej relacji pozostawaliśy z osobą zmarłą. Jeśli umiera osoba nam bardzo bliska, ktoś z rodziny możemy umieścić osobistą dedykację i wyrazić swoje uczucia wobec osoby, która odeszła, np. „ Kochanemu Dziadkowi, na zawsze będziesz ze mną, wnuczka Zosia.” Kiedy idziemy na pogrzeb osoby nam nie znanej, ale na przykład bliskiej osoby kogoś kogo uważamy za przyjaciela lub dobrego znajomego w dobrym tonie pozostaje umieszczenie na szarfie klasycznego napisu, np. „Mamie naszej przyjaciółki, Bożena i Rafał.” W sytuacji kiedy ze zmarłym łączą nas stosunki oficjalne to na szarfie można napisać np. „Ostatnie pożegnanie, Pracownicy i zarząd firmy ABC.” Cytaty odpowiednie na szarfę żałobną Szarfa żałobna składa się z dwóch elementów przedzielonych wiązaniem kwiatów. Na pierwszej części najczęściej pojawia się informacja na temat kim jest dla nas osoba zmarła, zaś na drugiej wskazujemy siebie jako osobę od której pochodzi dany wieniec/wiążanka/bukiet. Wybierając tekst na szarfę żałobną miejmy na uwadze, że jest na niej dość mało miejsca, więc jeśli tekst ma być odpowiednio widoczny musi być też dość treściwy i krótki. Poniżej przedstawiamy wybrane teksty jakie można umieścić na szarfie i które oczywiście można dostosować do swoich potrzeb: Na zawsze pozostaniesz w naszych sercach – podpis Spoczywaj w pokoju – podpis Na zawsze Twoi –podpis Złączeni w modlitwie – podpis Do zobaczenia w niebie! – podpis Śpij spokojnie, Mamo - podpis Kochanej Mamie, Babci i Prababci – podpis Spoczywaj w pokoju, Babciu/Dziadku - podpis Najukochańszemu Ojcu i Dziadkowi - podpis Z Żalem Żegnamy - podpis Z Wyrazami Głębokiego Smutku – podpis Najdroższemu Przyjacielowi - podpis Jak przygotować mowę pogrzebową? Mowa pogrzebowa to słowa płynące z głębi serca, mówiące o życiu, dokonaniach, cechach charakteru osoby, która odeszła. To także ważne słowa dla wszystkich biorących udział w ostatnim pożegnaniu, dodatkowa otucha i ukojenie. Rozpoczęcie mowy pogrezbowej to przeważnie kilka słów przywitania osób biorących udział w uroczystości. Już na wstępie możemy także przytoczyć jakąś anegdotę związaną z osobą zmarłą. Jeśli jest to dla nas zbyt osobiste zawsze można rozpocząć cytatem o tematyce przemijania przez co dodamy klasy całej wypowiedzi. Po krótkim wstępie warto wspomnieć o najlepszych cechach i osiągnięciach osoby, która odeszła. O tym jaka była prywatnie czy też zawodowo, jakimi zasadami kierowała się w życiu, co ją pasjonowało czy też z czego była znana. W kolejnej częśći wyrażamy żal z powodu odejścia bliskiej osoby. W tym miejscu można także bezpośrednio zwrócić się do osoby zmarłej, podziękować, powiedzieć słowa, których nie miało się szansy nigdy powiedzieć. Najlepszym zakończeniem jest podziękowanie żałobnikom za obecność. Jednocześnie można prosić zgromadzonych o modlitwę w intencji zmarłego czy kultywowanie pamięci o nim. Mowę pogrzebową na pogrzebie katolickim wygłasza się na cmentarzu, po zakończeniu modlitw przez księdza. W przypadku pogrzebu świeckiego czas mowy pogrzebowej najlepiej ustalić z mistrzem ceremonii lub pracownikiem zakładu pogrzebowego, który odpowiada za uroczystość i jej organizację. Jak właściwie zachować się na pogrzebie? Pogrzeb to smutne i zarazem uroczyste wydarzenie, które wymaga od jego uczestników odpowiedniego zachowania, pełnego szacunku do osoby zmarłej i najbliższych jej osób. Jeżeli należymy do rodziny osoby zmarłej należy wziąć udział w mszy świętej, pochodzie na cmentarz oraz w stypie (jeżeli otrzymamy zaproszenie). W przypadku osób spoza rodziny wystarczająca jest obecność w kościele, chociaż jeśli mamy taką wolę możemy uczestniczyć także w uroczystości na cmentarzu. W kwestii wyboru ubioru warto pamiętać, że czerń zarezerwowana jest dla najbliższej rodziny. Jako osoby z dalszej rodziny lub z kręgu znajomych czy przyjaciół możemy wybrać któryś ze stonowanych kolorów, np. grafit czy granat. Wybierając poszczególne elementy garderoby warto zwrócić także uwagę na to, żeby były to ubrania skromne, dyskretne. Zdecydowanie zrezygnować należy z krzykliwych dodatków, głębokich dekoltów czy wysokich obcasów. Jeśli osoba zmarła lub jej bliscy wyrazili wolę, by na pogrzeb ubrać się z uwzględnieniem jakiegoś koloru, np. ulubionej barwy żegnanej osoby to oczywiście należy to uszanować i starać się wybrać strój akcentujący to życzenie. Jeśli chodzi o zabranie ze sobą kwiatów to ogólnie przyjmuje się, że im bliżej jesteśmy spokrewnieni, związani z osobą zmarłą tym bardziej okazały wieniec/ wiązankę kupujemy. Jeśli należymy do dalekiej rodziny lub grona znajomych czy też przyjaciół rodziny można rozważyć skromną wiązankę lub nawet jeden symboliczny kwiat. Tutaj podobnie jak w kwestii ubioru, jeśli osoba zmarła lub jej rodzina życzą sobie określonych kwiatów (bo to były np. ulubione kwiaty osoby żegnanej) należy to uszanować. W czasie uroczystości na cmentarzu pojawia się także moment składania kondolencji. Staramy się by były one krótkie i serdeczne. W pierwszej kolejności kondolencje składają osoby najbliższe. Jeśli wolą rodziny jest nieskładanie kondolencji to należy to bezwzględnie uszanować. Jak zorganizować stypę? Stypa, inaczej konsolacja to rodzinne spotkanie najczęściej połączone z posiłkiem, odbywające się po ceremonii pogrzebowej. Najczęściej w stypie biorą udział najbliższe osoby z grona osoby zmarłej. Stypę można zorganizować w domu lub w wynajętym lokalu. Wszystko zależy od osób ją organizujących. Może mieć formę uroczystego obiadu lub spotkania przy kawie, herbacie i cieście. Jest organizowana w formie spotkania rodzinnego, podczas którego można powspominać osobę zmarłą czy dodać sobie otuchy. Przyjęło się, iż w dobrym tonie jest ugościć nawet skromnym poczęstunkiem uczestników pogrzebu, szczególnie tych, których czeka daleki powrót do domu. Stypę przygotowujemy w domu najczęściej w chwili, kiedy spodziewamy się małej liczby gości. Dodatkowo o pomoc w organizacji można poprosić sąsiadów czy bliskich znajomych. Często osoby te służą nam pomocą przy przygotowaniu poszczególnych posiłków lub pieczeniu ciast. Domowa forma stypy to możliwość spotkania się w domowym zaciszu i uniknięcia dodatkowych kosztów. Organizując stypę w lokalu mamy możliwość wyboru menu, najczęściej obiadowego. Wybierając menu należy zapytać o cenę od osoby, by móc łatwo przeliczyć końcową należność. Dodatkowo warto zapytać o kwestię ciast: czy są uwzględnione w menu, czy można przynieść swoje ciasto i jeśli tak to na jakich zasadach. Informację o stypie staramy się przekazać zaproszonym osobom jak najwcześniej, najczęściej zaraz po dopełnieniu wszelkich formalności pogrzebowych i domknięciu kwestii organizacji konsolacji. Komu wypada iść na stypę?Na stypę wypada iść osobom, które zostały zaproszone przez osoby najbliższe osobie zmarłej. Jak zachowywać się na stypie? W czasie stypy warto pamiętać o: cichym i spokojnym mówieniu cierpliwym wysłuchaniu osób najbliższych osobie zmarłej spokojnej rozmowie z żałobnikami niespiesznym spożyciu obiadu dostosowaniu ubioru do okoliczności wyłączeniu dźwięków w telefonie komórkowym Należy unikać przede wszystkim: wyrażania niepochlebnych opinii o osobie zmarłej i osobach z rodziny nadmiernego pocieszania i kolejnego składania kondolencji nadużywania alkoholu pojawiania się na stypie bez wyraźnego zaproszenia ze strony osób najbliższych osobie zmarłej Pogrzeb katolicki a pogrzeb świecki Pogrzeb katolicki odbywa się według zasad Kodeksu Prawa Kanonicznego. Zazwyczaj składa się z trzech elementów: wystawienia ciała (w kaplicy lub w domu pogrzebowym), mszy świętej i pochówku na cmentarzu. Wystawienie ciała w kaplicy umożliwia ostatnie pożegnanie z osobą zmarłą. Żałobna msza święta przypomina zwykłą mszę świętą, jednak kazanie w całości poświęcone jest zmarłemu i tematyce śmierci i życia wiecznego. W czasie wyprowadzania zmarłego z kościoła żałobnicy najczęściej śpiewają pieśń pod tytułem „Anielski orszak”, która jest prośbą o przyjęcie duszy zmarłego do Królestwa Niebieskiego. Na cmentarzu przy grobie zmarłego wraz z księdzem odmawiane są modlitwy, które poprzedzają złożenie zmarłego do grobu. Najczęściej jest to także czas na złożenie kondolencji najbliższym zmarłego. Pogrzeb świecki to ceremonia pozbawiona wszelkich obrzędów oraz symboli religijnych. Nie uczestniczy w nim ksiądz, nie ma mszy świętej, nie ma wspólnej modlitwy, ale pojawia się mistrz ceremonii (często w tej roli występuje wykwalifikowany pracownik zakładu pogrzebowego). W kaplicy gdzie wystawiane jest ciało zmarłego wszelkie symbole religie są zasłaniane lub zabierane na czas uroczystości. Mistrz ceremonii wita wszystkich zebranych i w kilku słowach opowiada o zmarłym i jego życiu, a także dodaje kilka słów o śmierci i przemijaniu. W czasie uroczystości można także wyświetlić pokaz slajdów ze zdjęciami zmarłego lub krótki film. Na cmentarzu ponownie istnieje możliwość powiedzenia kilka słów, po czym pracownicy zakładu pogrzebowego przystępują do umieszczenia trumny lub urny w grobie. Zamiast krzyża przy grobie umieszczany jest tzw. pal świecki, czyli drewniany, elegancki pal ustawiany pionowo, pozbawiony poprzecznych elementów, zdobiony lub lakierowany. Po złożeniu ciała do grobu istnieje możliwość złożenia kondolencji dla najbliższych i kwiatów przy nowo usypanym grobie. Ile kosztuje pogrzeb? W Polsce obok tradycyjnego pochówku bardzo popularna staje się kremacja. Tradycyjny pogrzeb to często koszt kilku tysięcy złotych. W cenę usług pogrzebowych wlicza się: odbiór zwłok i przewóz do chłodni przygotowanie ciała do pochówku przechowanie ciała w chłodni do pochówku organizacja ceremonii pogrzebu Cena kremacji przeważnie mieści się w przedziale 600–1000 zł. Dodatkowo należy dodać cenę urny na prochy, których ceny wahają się od już nawet 100 do 2000 zł. Koszt trumny tradycyjnej to wydatek rzędu 700–4000 zł. Dodatkowo koszt oprawy muzycznej, fotograficznej, florystycznej, odprawienie mszy i pożegnanie zmarłego na cmentarzu lub w kaplicy. Niektóre zakłady pogrzebowe organizują także stypę i przewóz żałobników autokarem za dodatkową opłatą. Na koniec pozostaje jeszcze kwestia miejsca na cmentarzu i pomnika. Cena miejsca wynosi w zależności od cmentarza od 500 do 3000 zł, wliczając opłatę na 20 lat z góry za miejsce. Z kolei pomnik to koszt od 2500 do 7000 zł. Jakie dokumenty muszę dostarczyć by uzyskać zasiłek pogrzebowy? Aby móc ubiegać się o zasiłek pogrzebowy należy w odpowiednim oddziale ZUS złożyć: wniosek o wypłatę zasiłku pogrzebowego, czyli druk Z-12; odpis skrócony aktu zgonu; rachunki, które dotyczą poniesionych kosztów pogrzebu (koszt wynajęcia firmy pogrzebowej, koszt transporu ciała, uroczystość w kościele, itp.); zaświadczenie płatnika składek (na przykład pracodawcy) o tym, że ty albo zmarły podlegacie ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu (nie dotyczy to osób, które prowadzą pozarolniczą działalność i osób, które z nimi współpracujących); dokumenty, które potwierdzą, że jesteś z rodziny zmarłego (na przykład odpis skrócony aktu urodzenia); dokument tożsamości, na przykład dowód osobisty do okazania w jednostce Najbardziej rzetelnym źródłem informacji na temat zasiłku pogrzebowego jest witryna rządowa. Jak długo czeka się na zasiłek pogrzebowy? Zasiłek pogrzebowy może uzyskać każda osoba, która pokryła koszty pochówku. Może to być osoba najbliższa, ktoś z kręgu przyjaciół, bliskich znajomych czy też instytucja (pracodawca, dom pomocy społecznej, gmina, powiat, itp.) Aby móc starac się o zwrot kosztów pochówku należy złożyć wniosek wraz ze wskazanymi dokumentami w odpowiednim oddziale ZUS. Ważne jest by dokumenty złożyć w ciągu 12 miesięcy od śmierci lub w ciągu 12 miesięcy od pogrzebu jeśli był problem z odnalezieniem lub zidentyfikowaniem ciała. Na zwrot zasiłku czeka się ok 30 dni kalendarzowych od złożenia wniosku. Pieniądze zostaną przelane na wskazane konto bankowe lub wysłane pod adres wskazany we wniosku. Najbardziej rzetelnym źródłem informacji na zasiłku pogrzebowego jest witryna rządowa. Urlop okolicznościowy w przypadku śmierci członka rodziny Według § 15 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy ( z 2014 r. poz. 1632 ze zm.) pracownikowi przysługuje tzw. urlop okolicznościowy w wypadku: śmierci i pogrzebu małżonka, jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy w wymiarze 2 dni śmierci i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką w wymiarze 1 dnia. Najbardziej rzetelnym źródłem informacji na temat urlopu okolicznościowego jest witryna rządowa. Komu przysługuje pogrzeb na koszt Państwa? Zwyczajowo przyjęło się, że prawo do organizacji pogrzebu mają osoby najbliższe. Państwo oferuje także swoją pomoc w formie udzielanego zasiłku pogrzebowego o wysokości 4 tysięcy złotych, który jest wypłacany przez ZUS. Aby uzyskać zasiłek pogrzebowy musi być spełniony jeden z poniższych warunków: osoba starająca się o zasiłek jest objęta ubezpieczeniem rentowym w ZUS, pobiera emeryturę albo rentę i zmarły był z jego rodziny; zmarły był objęty ubezpieczeniem rentowym w ZUS, pobierał emeryturę lub rentę albo spełniał warunki, żeby dostać emeryturę albo rentę; zmarły nie miał ubezpieczenia, ale pobierał zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne po ustaniu ubezpieczenia. Zasiłek przysługuje każdej osobie, instytucji (pracodawca, dom pomocy społecznej, gmina, powiat, osoba prawna kościoła lub związek wyznaniowy), która wzięła na siebie koszty wyprawienia pogrzebu. W chwili kiedy osoba zmarła nie miała rodziny, była osobą bezdomną lub zerwała całkowicie kontakty z rodziną wyprawienia pogrzebu może podjąć się np. gmina lub opieka społeczna. W tej sytuacji dana instytucja również może się starać o zasiłek pogrzebowy, w kwocie nie większej jednak niż 4 000 zł. W sytuacji kiedy odnaleziona zostanie rodzina zmarłego i okaże się, że instytucji wyprawiającej pogrzeb nie należy się zasiłek pogrzebowy wtedy może ona wystąpić do rodziny z roszczeniem do masy spadkowej. Jak sporządzić testament? Sporządzenie testamentu to zabezpieczenie naszej woli i rozdysponowanie naszego majątku tak jak tego chcemy. W naszym kraju możemy sporządzić dwa rodzaje testamentów: testament własnoręczny lub notarialny. Testament własnoręczny należy w całości napisać własnoręcznie, podpisać i opatrzyć datą. Taki testament może napisać każda osoba pełnoletnia, o ile nie została ubezwłasnowolniona. W przypadku takiego testamentu może się zdarzyć, że spadkobiercy lub osoby wyłączone z dziedziczenia będą próbować sądownie podważyć wiarygodność testamentu. Testament notarialny sporządzony przez notariusza ma charakter dokumentu urzędowego. Dzięki temu jego podważenie staje się bardzo trudne, o ile nie niemożliwe. Udając się do wybranej Kancelarii Notarialnej musimy jedynie posiadać jasne sprecyzowanie swojej woli, którą w odpowiednie słowa ubierze notariusz. Sporządzenie testamentu notarialnie jest usługą płatną. Jak zorganizować własny pogrzeb? Coraz częściej ludzie zastanawiają się i biorą pod uwagę organizację własnego pogrzebu. Chcą w ten sposób niejako zaoszczędzić stresu rodzinie pozostawionej w załobie. Jeśli chcemy zabezpieczyć się na wypadek śmierci, możemy doprecyzować za życia niemal wszystkie kwestie dotyczące pochówku w bardzo wielu firmach pogrzebowych. Na chwilę obecną można zaplanować nie tylko wybór miejsca i wzór pomnika, ale wiele innych, nie mniej istotnych szczegółów. Należy podjąć decyzje dotyczące tego: czy chcemy dla siebie pogrzebu katolickiego czy też świeckiego; czy ma być to tradycyjny pochówek czy też kremacja, czyli spopielenie zwłok; kto ma zostać powiadomiony o naszej śmierci; na jakim cmentarzu/ kolumbarium mamy zostać pochowani; czy życzymy sobie usługi tanatokosmetologa i w jakim stopniu; jaka firma ma być odpowiedzialna za naszą ostatnią drogę; czy życzymy sobie oprawę muzyczną; czy zdecydujemy się na organizację stypy. Warto więc zatroszczyć się o środki na pogrzeb, ponieważ jeśli nie zdecydujemy się na absolutne minimum wydatków, zasiłek pogrzebowy może nie wystarczyć na pokrycie ich wszystkich. Dodatkowo przy samodzielnej organizacji pogrzebu warto ustanowić swojego pełnomocnika, który będzie czuwał nad realizacją naszych postanowień już po naszym odejściu. Część zakładów pogrzebowych posiada już w swojej ofercie planowanie pogrzebu – w ramach którego można w rozmowie z pracownikiem zakładu pogrzebowego zlecić dyspozycje odnośnie najdrobniejszych szczegółów własnej ceremonii żałobnej, co też na pewno ułatwi nam podjęcie wielu decyzji i rozjaśni pewne aspekty, o których być może wcześniej nie pomyśleliśmy.

co napisać na szarfie pogrzebowej